ارزیابی تنوع ژنتیکی برخی از توده های آویشن کوهی (thymus kotschyanus) ایران با نشانگرهای نیمه تصادفی

آگاهی از میزان تنوع ژنتیکی در مراحل مختلف انجام یک پروژه اصلاحی به­ویژه جهت بهره­برداری از منابع ژرم­پلاسمی امری ضروری است. در این مطالعه 18 توده آویشن کوهی (thymus kotschyanus) با استفاده از 30 آغازگر نیمه تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. از برگ­های جوان آویشن dna ژنومی استخراج شد و محصولات تکثیر شده واکنش زنجیره­ای پلیمراز، بر روی ژل آگارز 5/1 درصد الکتروفورز گردید.نتایج حاصل از باندهای تکثیر یافته این آغازگرها نشان داد که متوسط تعداد باند چندشکل به ازای هر آغازگر و هر توده به ترتیب 8/19 و 33 عدد بود. بیشترین میزان اطلاعات چندشکلی و شاخص نشانگر را آغازگر it18-1تشکیل داد. نتایج تجزیه خوشه­ای به روش میانگین فواصل با نرم­افزار darwin5بیانگر بیشترین شباهت ژنتیکی بین دو توده آویشن کوهی از استان قزوین بود. نتایج تجزیه به مؤلفه­های اصلی نشان داد که سه مؤلفه اول در مجموع 50/17 درصد از کل واریانس را توجیه نمودند که بیانگر پراکنش مناسب آغازگرهای مورد استفاده در تمام سطح ژنوم می باشد.نحوه گروه­بندی تجزیه خوشه­ایبا گروه­بندی تجزیه مؤلفه­های اصلی هماهنگی داشت. نتایج بیانگر تنوع ژنتیکی بالای درون گونه­ای آویشن کوهی از مناطق مختلف ایران بود.